Μανζού, Αντόλφ

(Adolphe Menjou, Πίτσμπουργκ 1890 – Μπέβερλι Χιλς, Καλιφόρνια 1963). Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου. Έγινε γνωστό αμέσως μετά τον A’ Παγκόσμιο πόλεμο, δημιουργώντας τον ρόλο του κομψότατου bon viveur, του τυχοδιώκτη υψηλής κλάσεως, με τέλειες ερμηνείες σε πολλές επιτυχημένες ταινίες όπως Η Παριζιάνα (A woman of Paris, 1923) του Τσάρλι Τσάπλιν, Γαμήλιος κύκλος (The marriage circle, 1924) και Απαγορευμένος Παράδεισος (Forbidden Paradise, 1924) του Ερνστ Λιούμπιτς. Ηθοποιός με άψογη τεχνική, ο Μ. ήξερε πάντα να προσαρμόζεται ρεαλιστικά στην ηλικία του, γνωρίζοντας έτσι μεγάλες επιτυχίες και σε ρόλους ώριμου άντρα. Προσαρμόστηκε με άνεση στον ομιλούντα κινηματογράφο και έδωσε ξεχωριστές ερμηνείες σε ταινίες όπως Η πρώτη σελίδα (The front page, 1931) του Λούις Μαϊλστόουν, όπου ήταν υποψήφιος για Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου, Απαγορευμένο (Forbidden, 1931) του Φρανκ Κάπρα, Σταυροί στο μέτωπο (Paths of Glory, 1958) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ κ.ά. Το 1948 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του με τον χαρακτηριστικό τίτλο It took nine tailors (Χρειάστηκαν εννέα ράφτες), καθώς συμπεριλαμβανόταν στους πιο καλοντυμένους άντρες του κόσμου. Επέδειξε πολιτική δραστηριότητα, παίρνοντας θέση στο πλευρό της συντηρητικής συνδικαλιστική ένωσης Motion Picture Allience και συμμετέχοντας ως φιλικός μάρτυρας στις ακροάσεις της μακαρθικής Επιτροπής Αντιαμερικανικών Ενεργειών το 1947. Ο Αμερικανός ηθοποιός Αντόλφ Μανζού, στην ταινία «Ορίζοντες της δόξας».